Przejdź do zawartości

Cerkiew Zwiastowania w Rydze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Zwiastowania
Vissvētās Dievmātes Pasludināšanas baznīca
Zabytek: nr rej. 6626
cerkiew parafialna
ilustracja
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Łotewski Kościół Prawosławny

Eparchia

ryska

Wezwanie

Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy

Wspomnienie liturgiczne

25 marca/7 kwietnia

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

św. Mikołaja

Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zwiastowania”
Ziemia56°56′38,3″N 24°07′22,7″E/56,943972 24,122972
Ikonostas

Cerkiew Zwiastowaniaprawosławna cerkiew parafialna w Rydze, w dekanacie ryskim eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Usytuowana jest na Moskiewskim Przedmieściu Rygi, u zbiegu ulic Turgieniewa i Gogola[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza cerkiew na miejscu obecnej świątyni Zwiastowania pochodziła z 1715 i była fundacją rosyjskich kupców zamieszkujących otaczające ją Moskiewskie Przedmieście; była to zarazem najstarsza cerkiew w tej dzielnicy Rygi i pierwsza parafialna świątynia prawosławna w mieście[3]. W 1774 na jej miejscu zbudowano nową cerkiew pod tym samym wezwaniem[3]. Świątynia ta uległa zniszczeniu w 1812, gdy przedmieście spalono przed wejściem wojsk Napoleona[3]. W latach 1814–1818 według projektu Theodora Gottfrieda Schulza na miejscu obiektu zbudowano trzecią z kolei cerkiew Zwiastowania, w architekturze powtarzającą rozplanowanie poprzedniczki[3]. Budynek poświęcił 14 maja 1818 arcybiskup pskowski i liflandzki Eugeniusz[3].

Cerkiew jest nieprzerwanie czynna od momentu konsekracji[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budowla reprezentuje styl klasycystyczny-empire, została wzniesiona na planie imitującym łódź. Posiada jedną kopułę usadowioną na ośmiobocznym bębnie wspartym na ośmiu filarach[3].

W cerkwi znajdują się trzy ikonostasy. Główny jest trzyrzędowy i oddziela nawę świątyni od głównego pomieszczenia ołtarzowego, w którym znajduje się ołtarz pod wezwaniem Zwiastowania. W obszernym przedsionku obiektu urządzono dwa boczne ołtarze św. Sergiusza z Radoneża (lewy) i św. Mikołaja (prawy), każdy z odrębnym ikonostasem[3]. Ikonostas w głównej nawie obiektu jest znacznie młodszy od samej cerkwi, powstał bowiem w 1853 z błogosławieństwa arcybiskupa ryskiego i mitawskiego Platona[3].

Szczególnym przedmiotem kultu w cerkwi jest ikona św. Mikołaja, która pierwotnie znajdowała się w kaplicy św. Aleksandra Newskiego zbudowanej w XIX w. przed budynkiem ryskiego dworca kolejowego i w 1926 rozebranej jako symbol rusyfikacji ziem nadbałtyckich[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]